ถั่ว พืชเล็กพลังใหญ่

เสริมสุขภาพ ฟื้นฟูดิน
หนุนภาคการเกษตรยั่งยืน

" ถั่ว "

พืชมากคุณค่าที่อยู่คู่ครัวเรือนไทยมาอย่างยาวนาน
และแทรกซึมอยู่ในวิถีชีวิตประจำวันของเรา

ถั่วเหลือง

ถั่วเขียว

ถั่วลิสง

พืชตระกูลถั่ว

ตั้งแต่ถั่วเหลือง...หัวใจสำคัญของน้ำเต้าหู้
เครื่องปรุงรสเลิศอย่างเต้าเจี้ยว ซีอิ๊ว และโปรตีนเกษตรที่สายเฮลตี้รู้จักกันดี

แม้ถั่วจะมีขนาดเล็ก
แต่ประโยชน์ที่ให้ไม่เล็ก

ถั่วคือแหล่งโปรตีนจากพืชคุณภาพสูง อุดมด้วยใยอาหาร วิตามิน แร่ธาตุ ไขมันดี และสารต้านอนุมูลอิสระ
คุณค่าทางโภชนาการที่ทำให้ถั่วเป็น "ซูเปอร์ฟู้ด"
สำหรับทุกวัย ที่สำคัญคือเข้าถึงได้ง่ายในราคาย่อมเยา

SOYBEAN

ถั่วเหลือง (100 กรัม)

พลังงาน

423 kcal

คาร์โบไฮเดรต (g)

33.9 g

โปรตีน (g)

34.2 g

ไขมัน (g)

16.7 g

ถั่วเหลือง มีโปรตีนสูงกว่าถั่วชนิดอื่น 1.5 - 2 เท่า กรดไขมันไม่อิ่มตัวที่ดีต่อสุขภาพ มีใยอาหาร วิตามินบีรวม แคลเซียม ฟอสฟอรัส และธาตุเหล็ก โดยองค์การอาหารและยาสหรัฐฯ (FDA) แนะนำให้บริโภคโปรตีนจากถั่วเหลือง 25 กรัมต่อวัน เพื่อลดความเสี่ยงโรคหลอดเลือดหัวใจ โดยงานวิจัยพบว่า การบริโภคในปริมาณนี้ช่วยลดคอเลสเตอรอลตัวไม่ดี (LDL-C) ได้ 4 - 6% และไขมันไตรกลีเซอร์ไรด์ ในเลือดได้ 5%

ทุกเมล็ดถั่วที่เราบริโภค
มีที่มา
และเส้นทางการเดินทางที่ไม่ธรรมดา

เริ่มตั้งแต่การเพาะปลูกในไร่โดยเกษตรกรผู้เชี่ยวชาญ ผ่านการคัดแยกแปรรูปในโรงงานด้วยมาตรฐานความปลอดภัย
ก่อนจะจัดจำหน่ายไปยังตลาดและร้านค้าจนมาถึงโต๊ะอาหารของเรา

ถั่วจากเกษตรกร

ผู้รวบรวม

โรงงานกะเทาะ

ตลาดค้าส่ง

อุตสาหกรรม

บริษัทผู้จำหน่าย

ตลาดค้าปลีก

ร้านอาหาร

ผู้บริโภค

ประเทศไทยสามารถปลูกถั่ว
ได้หลากหลายชนิด
และมีแหล่งผลิตที่สำคัญ
กระจายอยู่ในหลายภูมิภาค

ถั่วเหลือง

ชัยภูมิ
ขอนแก่น
แม่ฮ่องสอน
สุโขทัย
กำแพงเพชร

ถั่วเขียว

เพชรบูรณ์
ลพบุรี
นครราชสีมา

ถั่วลิสง

ลำปาง
พะเยา
ขอนแก่น

แต่ถึงแม้จะมีศักยภาพในการผลิตถั่วหลากหลายสายพันธุ์ ปริมาณผลผลิตในประเทศก็ยังไม่เพียงพอ
กับความต้องการ
โดยเฉพาะถั่วเหลืองที่ต้องนำเข้ามากกว่า 3 ล้านตันต่อปี
เพื่อใช้ในอุตสาหกรรมอาหารและอาหารสัตว์

พื้นที่ปลูก (ไร่)

ผลผลิต (ตัน)

นำเข้า

ในปี 2567 พื้นที่ปลูกถั่วลิสง ถั่วเหลือง และ ถั่วเขียว ลดลงเมื่อเทียบกับปี 2566 สวนทางกับความต้องการของตลาดที่ยังคงเพิ่มขึ้นทุกปี แนวโน้มนี้สะท้อนให้เห็นถึง ความท้าทายในการผลิตถั่วภายในประเทศที่ยังต้องพึ่งพาการนำเข้าในปริมาณสูง แสดงให้เห็นถึงโอกาสในการพัฒนา และส่งเสริมการปลูกถั่วในประเทศให้มีประสิทธิภาพและเพียงพอกับความต้องการ

ดาวน์โหลดข้อมูล

พืชตระกูลถั่วคือคำตอบของเกษตรกรรมยุคใหม่
ที่ต้องเผชิญกับข้อจำกัดด้านการใช้น้ำและสภาพภูมิอากาศที่ผันผวน

ถั่วเหลือง ถั่วเขียว และถั่วลิสง เป็นพืชใช้น้ำน้อย โดยมีอัตราการใช้น้ำเฉลี่ยเพียง 228–632 ลูกบาศก์เมตร/ไร่/รอบการผลิต
น้อยกว่าข้าวนาปรังซึ่งใช้น้ำมากถึง 1,053 ลูกบาศก์เมตรต่อไร่

1,053

(ลบ.ม/ไร่/รอบการผลิต)

ข้าวนาปรัง

395-632

(ลบ.ม/ไร่/รอบการผลิต)

ถั่วเหลือง

228-365

(ลบ.ม/ไร่/รอบการผลิต)

ถั่วเขียว

397-629

(ลบ.ม/ไร่/รอบการผลิต)

ถั่วลิสง

นอกจากจะใช้น้ำน้อยแล้ว ถั่วยังสามารถปลูกได้ทั้งในฤดูฝนและฤดูแล้ง ทดแทนพืชชนิดหลักอย่างข้าวนาปรังในช่วงน้ำน้อยได้อย่างเหมาะสม
ช่วยลดความเสี่ยงจากภาวะแล้ง ลดต้นทุนการจัดการน้ำ และยังสามารถวางแผนปลูกให้สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมเฉพาะพื้นที่ได้

ปฏิทิน การเพาะปลูก	ม.ค.	ก.พ.	มี.ค.	เม.ย.	พ.ค.	มิ.ย.	ก.ค.	ส.ค.	ก.ย.	ต.ค.	พ.ย.	ธ.ค.
ปลูก	ถั่วเหลือง				ถั่วเหลือง						ถั่วเหลือง
	ถั่วเขียว				ถั่วเขียว						ถั่วเขียว
	ถั่วลิสง				ถั่วลิสง						ถั่วลิสง
เก็บเกี่ยว		ถั่วเหลือง					ถั่วเหลือง
	ถั่วเขียว
	ถั่วเขียว						ถั่วเขียว
	ถั่วลิสง
	ถั่วลิสง						ถั่วลิสง

ถั่วจึงเป็น “พืชทางเลือก” อีกชนิดหนึ่ง ที่เหมาะกับยุคแห่งความผันผวนทางสภาพอากาศ
เนื่องจากเกษตรกรสามารถวางแผนการเพาะปลูกให้เหมาะสมกับพื้นที่และปริมาณการใช้น้ำได้

เหนือสิ่งอื่นใด ถั่วยังเป็น
"ฮีโร่ผู้พลิกฟื้นผืนดิน"

ด้วยความสามารถพิเศษที่เรียกว่า การตรึงไนโตรเจนทางชีวภาพ
ทำให้ถั่วสามารถดึงไนโตรเจนจากอากาศลงสู่ดินได้ตามธรรมชาติ ผ่านกระบวนการร่วมมือกับแบคทีเรียกลุ่มไรโซเบียมที่อาศัยอยู่ในปมรากของพืชตระกูลถั่ว
แบคทีเรียเหล่านี้จะทำงานร่วมกับรากพืชในการตรึงไนโตรเจนให้กลายเป็นสารอาหารที่พืชสามารถดูดซึมและใช้ได้

กระบวนการตรึงไนโตรเจน

กระบวนการธรรมชาตินี้ไม่เพียงช่วยเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ให้แก่ดิน อย่างยั่งยืน แต่ยังสามารถ ลดต้นทุนการใช้ปุ๋ยเคมีได้ถึง 30–50% พร้อมทั้งช่วยปรับปรุงโครงสร้างดิน ให้เหมาะกับการเพาะปลูกพืชชนิดต่อไป และที่สำคัญยังมีส่วนช่วยลดการปลดปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการใช้ปุ๋ยสังเคราะห์อีกด้วย นี่จึงเป็นอีกหนึ่งบทบาทสำคัญของถั่ว ในฐานะพืชแห่งความยั่งยืนที่ส่งผลดีทั้งต่อระบบเกษตรกรรม ผู้ผลิต ผู้บริโภค และสิ่งแวดล้อม